Zaznacz stronę
Wypadek w pracy pijanego pracownika

Wypadek w pracy pijanego pracownika

 Wypadek przy pracy – postępowanie

Jeżeli pracownik, co do zasady, wykonuje obowiązki pracownicze w stanie nietrzeźwości, świadczenia z ubezpieczenia wypadkowego nie przysługują mu tylko wówczas, gdy – będąc w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środków odurzających lub substancji psychotropowych – przyczynił się w znacznym stopniu do spowodowania wypadku – stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 13 lipca 2011 r., I UK 46/11, LEX nr 1043989.

POSTĘPOWANIA POWYPADKOWE

Wyrok ten wydano w sprawie przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o jednorazowe odszkodowanie. Świadczenia tego domagała się skarżąca w związku ze śmiercią syna – pracownika budowlanego – wskutek wypadku przy pracy. Podczas tynkowania balkonu na czwartym piętrze spadł on z nieprawidłowo wykonanego i zabezpieczonego rusztowania. Poszkodowany nie był także wyposażony w środki ochrony indywidulanej Po śmierci poszkodowanego w jego krwi stwierdzono 3,4 promila alkoholu. W toku postępowania dowodowego ustalono jednak, że nie spożywał on alkoholu w pracy, lecz poprzedniego wieczora. Sąd Rejonowy uznał to zdarzenie za wypadek przy pracy w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1242 z późn. zm.) – dalej u.u.s.w.p. Okoliczność, że poszkodowany niewątpliwie był w stanie nietrzeźwości, nie została uznana za przyczynę sprawczą wypadku.

Rozstrzygnięcie to podtrzymał sąd II instancji, nie uwzględniając apelacji organu rentowego. W uzasadnieniu podkreślono, że nietrzeźwość poszkodowanego nie doprowadziła do zerwania związku z pracą. Zmarły w dniu wypadku przystąpił do pracy i kontynuował ją po przerwie śniadaniowej aż do wystąpienia wypadku. Ponadto, wskazując na treść art. 21 ust. 2 i art. 13 u.u.s.w.p., sąd podkreślił, że nietrzeźwość pracownika nie ma wpływu na uprawnienia członków jego rodziny.

Rozpoznając skargę kasacyjną Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Sąd Najwyższy przypomniał, że orzecznictwo wyrażało różne poglądy co do wpływu stanu nietrzeźwości poszkodowanego pracownika na istnienie związku z pracą w rozumieniu art. 3 ust. 1 u.u.s.w.p. (i poprzednich ustaw wypadkowych). W niektórych orzeczeniach Sąd Najwyższy przyjmował, że sam stan nietrzeźwości pracownika stanowi podstawę odmowy uznania zdarzenia za wypadek przy pracy (wyroki z: dnia 1 grudnia 1998 r., II UKN 355/98, OSNAPiUS 2000, nr 2, poz. 69; dnia 7 marca 2007 r., I UK 127/05, LEX nr 299138). Stanowisko opierało się na założeniu, że pozostawanie pod wpływem alkoholu wyłącza gotowość pracownika do pracy. Zapatrywaniu temu inne składu Sądu Najwyższego przeciwstawiały się m.in. w wyrokach z: dnia 5 marca 2003 r., II UK 194/02, OSNP 2004, nr 8, poz. 143; dnia 27 października 2007 r., I UK 127/07, OSNP 2008, nr 23-24, poz. 365, przyjmując, że o tym, czy spożywanie alkoholu w czasie i miejscu świadczenia pracy prowadzi do zerwania normatywnego związku z pracą decydują okoliczności konkretnej sprawy. Zerwanie tego związku następuje dopiero wówczas, gdy pracownik spożywa alkohol zamiast wykonywania obowiązków pracowniczych, np. pracownik ulega wypadkowi w czasie i miejscu pracy, której w ogóle nie świadczy, uchylając się od jej wykonywania lub bezczynnie przebywając w miejscu pracy tylko w celu spożywania alkoholu, bądź po odsunięciu go od świadczenia pracy ze względu na stan nietrzeźwości.
Przenosząc te założenia na grunt analizowanej sprawy, Sąd Najwyższy stwierdził, że zdarzenie, któremu uległ pracownik z całą pewnością pozostawało w miejscowym i czasowym związku z pracą. Obiektywnie występujący u poszkodowanego stan nietrzeźwości nie był następstwem spożywania przez alkoholu w miejscu i czasie pracy, zaś poszkodowany faktycznie przystąpił do wykonywania tych obowiązków i realizował je aż do momentu, w którym nastąpiło zdarzenie skutkujące śmiercią. Kwestia dotycząca oceny przyczynienia się nietrzeźwego poszkodowanego do zaistnienia wypadku była, zdaniem Sądu najwyższego, bezprzedmiotowa ze względu na treść art. 13 ust. 1 u.u.s.w.p., który nie pozbawia członków rodziny pracownika zmarłego wskutek wypadku przy pracy świadczeń przewidzianych w u.u.s.w.p. nawet wówczas, gdy ten, będąc w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środków odurzających lub substancji psychotropowych, przyczynił się w znacznym stopniu do spowodowania wypadku.
Kierując się przedstawionymi motywami, Sąd Najwyższy oddalił skargę kasacyjną.

Depresja prześladuje pracowników

Depresja prześladuje pracowników

BHP w biurze 

 Według szacunków WHO ( Światowa Organizacja Zdrowia ) w 2030 roku depresja będzie najczęściej występującą chorobą na globie. Niestety w chwili obecnej na świecie cierpi na nią ponad 350 mln ludzi, w tym aż 1,5 mln Polaków.

Jest to zarówno problem gospodarczy jak i negatywne zjawisko społeczne.  Z opublikowanego w 2014 roku raportu Instytutu Zarządzania w Ochronie Zdrowia Uczelni Łazarskiego w Warszawie wynika, że w Polsce z powodu zachorowań na depresję budżet państwa wydaje każdego roku nawet 3,5 mld złotych, informuje interia.pl

Problemy BHP pracowników biurowych

Nie tylko koszty związane z leczeniem powodują straty w budżetach firm i instytucji, do kosztów należy również doliczyć utraty produktywności  wynikające ze spadku wydajności przez osoby, których ten problem dotyka.  Tylko w 2013 roku z powodu epizodu depresyjnego zarejestrowano prawie 3,8 miliona dni absencji chorobowych oraz ponad 1,6 miliona dni związanych z nawracającymi się zaburzeniami depresyjnymi. Według prognoz WHO liczby te nie będą maleć tendencja jest niestety wzrostowa. Zgodnie z danymi które prezentowane są w najnowszych statystykach, objawy depresji obserwujemy w głównej mierze wśród ludzi młodych. Choroba ta diagnozowana jest przede wszystkim u osób z przedziału wiekowego od 20 do 40 lat, czyli dokładnie tych, którzy powinni stanowić główne ogniwo gospodarki stanowiąc grupę pracowników najbardziej produktywnych. Wysokie koszty społeczne i gospodarcze to jedna z pobudek, dla których należałoby szukać skutecznych rozwiązań systemowych w walce z problemem depresji. Eksperci podkreślają, że w Polsce dużym problemem jest ukierunkowanie na leczenie farmakologiczne, a zepchnięcie na margines psychoterapii. O profilaktyce depresji  bądź systemowych działaniach prewencyjnych nie ma mowy.

Źródło: NSZZ Solidarność – 14.03.2016r.

 

 

Radosnych i Bezpiecznych Świąt Wielkanocnych

Radosnych i Bezpiecznych Świąt Wielkanocnych

Z okazji nadchodzących Świąt Wielkanocnych
życzymy Państwu dni wypełnionych nadzieją budzącej się do życia wiosny.
Niech Zmartwychwstanie Pańskie, które niesie odrodzenie duchowe napełni Was
pokojem, wiarą i miłością, da siłę pokonywania wszelkich
trudności i nadzieję by z ufnością patrzeć w przyszłość.

Życzą:
Marta i Jacek Hirsz

Dopuszczalność szkolenia bhp w formie e-learning

Dopuszczalność przeprowadzenia szkolenia bhp w formie e-learning

Czy obecny stan prawny pozwala na szkolenia bhp wstępne i okresowe pracowników robotniczych, administracyjnych i kierowniczych w systemie samokształcenia ( e-learning )?

 Spis treści:

  1. E-learning można stosować w ograniczonym zakresie
  2. Szkolenie wstępne
  3. Szkolenia okresowe

Ponieważ firma musi przestrzegać polskich regulacji, nie wszystkie szkolenia z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, będzie można przeprowadzić w formie samokształcenia kierowanego ( e-learning ).  

E-learning można stosować w ograniczonym zakresie

 

Zgodnie z obowiązującym stanem prawnym w naszym kraju przeszkolenie w zakresie bhp pracownika może się odbywać w formie instruktażu, kursu, seminarium bądź samokształcenia kierowanego. Szkolenie w formie elektronicznej, popularnie zwane e-learningiem, zaliczyć należy do ostatniej z wymienionych form. Samokształcenie kierowane zdefiniowane zostało jako forma szkolenia umożliwiająca uzyskanie, aktualizowanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, na podstawie materiałów przekazanych przez organizatora szkolenia, w szczególności przy zastosowaniu poczty, Internetu, przy jednoczesnym zapewnieniu konsultacji z osobami spełniającymi wymagania dla wykładowców.

 

Szkolenie wstępne BHP

 

Nie jest możliwe przeprowadzenie w  formie e-learningu szkoleń wstępnych. Reguła ta dotyczy wszystkich grup pracowników. Zgodnie z przepisami  szkolenia wstępne przeprowadzane są w formie instruktażu i dzieli się je na szkolenie wstępne ogólne (instruktaż ogólny) oraz szkolenie wstępne na stanowisku pracy (instruktaż stanowiskowy).

 

Instruktaż jest odrębną formą szkolenia, której czas trwania nie może być krótszy niż 2 godziny lekcyjne, w czasie której uczestnik szkolenia ma uzyskać, zaktualizować, lub uzupełnić wiedzę  i umiejętności dotyczące wykonywania pracy i zachowania w zakładzie pracy zgodnie z przepisami i zasadami bhp. Ponieważ celem szkolenia wstępnego jest zapoznanie pracowników z przepisami i zasadami bhp obowiązującymi w danym zakładzie pracy (instruktaż ogólny), a także ze sposobem wykonywania określonej pracy w sposób zgodny z bhp (instruktaż stanowiskowy), szkolenie wstępne nie może być przeprowadzone w formie e-learningowej. O konieczności osobistego przeszkolenia pracownika przez uprawnione osoby świadczy również fakt, iż instruktaż wyodrębniono jako odrębną formę szkolenia.

Szkolenia okresowe

W przypadku szkoleń okresowych, forma samokształcenia kierowanego dopuszczalna jest dla następujących grup pracowników:

  • pracodawców oraz innych osób kierujących pracownikami, a w szczególności kierowników, mistrzów i brygadzistów,

  • pracowników inżynieryjno-technicznych, w tym projektantów, konstruktorów maszyn i innych urządzeń technicznych, technologów i organizatorów produkcji,

  • pracowników służby bezpieczeństwa i higieny pracy i osób wykonujących zadania tej służby,

  • pracowników administracyjno-biurowych i innych (z wyjątkiem wymienionych wyżej oraz zatrudnionych na stanowiskach robotniczych), których charakter pracy wiąże się z narażeniem na czynniki szkodliwe dla zdrowia, uciążliwe lub niebezpieczne.

Podkreślenia wymaga fakt, że e-learning może być realizowane w odniesieniu do wyżej wymienionych grup pracowniczych, dodatkowym warunkiem jest jednakże zapewnienie konsultacji uczestnika szkolenia z wykwalifikowaną kadrą.

 Forma e-learning nie jest natomiast dopuszczalna dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych.  Dla tej grupy pracowników szkolenie powinno odbywać się w formie instruktażu. Zgodnie z bardziej szczegółowymi wytycznymi  szkolenie to powinno być realizowane poprzez instruktaż na stanowisku pracy, a także wykład, pogadankę, film omówienie okoliczności wypadków przy pracy oraz wniosków profilaktycznych.

 Kwestie częstotliwości przeprowadzania szkoleń, ramowych programów tych szkoleń oraz formy, w jakiej powinny się odbyć, reguluje rozporządzenie z 27.7.2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

 

Należy przy tym pamiętać, że szkolenie okresowe odbyte w formie elektronicznej – e-learningu, powinno się zakończyć egzaminem sprawdzającym przed powołaną przez organizatora szkolenia komisją.

 

Częstotliwość szkolenia bhp lekarza, pielęgniarki i ratownika medycznego


Szkolenia BHP PracodawcówW jaki sposób zakwalifikować zawód lekarza, pielęgniarki czy ratownika medycznego do szkoleń okresowych? Czy należy kwalifikować takie stanowiska jako „robotnicze” z okresem szkoleniowym co 3 lata, czy może jako stanowisko narażone na niebezpieczeństwa i prowadzić szkolenia co 5 lat?

 Okresowe szkolenia bhp lekarza, pielęgniarki i ratownika medycznego

Odpowiedź na to pytanie znajduje się w załączniku 1 do rozporządzenia MGiP z 27.7.2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bhp (Dz.U. Nr 180, poz. 1860, ze zm.).

W Ramowym program szkolenia bhp okresowego pracowników administracyjno-biurowych i innych, o których mowa w § 14 ust. 2 pkt 5 rozporządzenia, w punkcie 2 zapisano, że szkolenie jest przeznaczone dla:

  • pracowników administracyjno-biurowych, w tym zatrudnionych przy obsłudze monitorów ekranowych, a także

  • pracowników placówek służby zdrowia,

  • osób zatrudnionych w szkołach i innych placówkach oświatowych,

  • pracowników jednostek naukowo-badawczych oraz

  • innych pracowników,

których charakter pracy wiąże się z narażeniem na czynniki szkodliwe dla zdrowia, uciążliwe lub niebezpieczne albo z odpowiedzialnością w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Tak więc, pracownicy placówek służby zdrowia w tym lekarze, pielęgniarki, ratownicy medyczni powinni być poddani szkoleniu okresowemu przeprowadzonemu według ramowego programu szkolenia VIII. Ramowy program szkolenia okresowego pracowników administracyjno-biurowych i innych, o których mowa w § 14 ust. 2 pkt 5 rozporządzenia.

Uwaga! Szkolenie powinno być powtarzane nie rzadziej niż co 5 lat.

(więcej…)