Zaznacz stronę
Ochrona przeciwpożarowa w firmie

Ochrona przeciwpożarowa w firmie

Ochrona przeciwpożarowa w firmie

Ochrona przeciwpożarowa to przede wszystkim zapewnienie bezpieczeństwa pożarowego, a w konsekwencji zdrowia i życia pracowników oraz klientów. Dlatego ważne jest zainwestowanie w pełną ochronę przeciwpożarową, która pomaga minimalizować ryzyko wystąpienia pożaru oraz jego skutki. Oczywiście bezsprzeczny jest fakt, że tym samym zapobiegamy stratom oraz spełniamy obowiązki wynikają ze z przepisów zapobiegając przed odpowiedzialnością administracyjną i karną. Choć dla niektórych firm kary to główne powody, dla których wdrażają działania w zakresie ochrony przeciwpożarowej to w efekcie i tak przekłada się to na ogólnie rozumiane bezpieczeństwo wszystkich.

Świadomość zagrożenia pożarem jest niezwykle ważna w większości branż i rodzajów działalności jaką prowadzą firmy. Dzięki niej przedsiębiorstwa mogą przygotować, wdrożenie niezbędnych procedur, , przećwiczyć scenariusze w trakcie szkoleń p.poż., próbnych ewakuacji,  które umożliwią skuteczną ochronę ludzkiego zdrowia oraz życia.

Każdy pożar niesie za sobą ogromne straty dlatego inwestycja w pełną ochronę przeciwpożarową i odpowiednie ubezpieczenie mienia firmy  to ważna decyzja biznesowa, która może pomóc zminimalizować ryzyko strat i utrzymanie ciągłości działania przedsiębiorstwa. Samodzielne spełnienie wymogów prawnych w zakresie ochrony przeciwpożarowej, bez wsparcia specjalistów czy inspektorów p.poż. może być sporym wyzwaniem. Przed przedsiębiorcą bowiem pozostaje wybór odpowiednich szkoleń, systemów przeciwpożarowych, właściwego oznaczenia dróg ewakuacyjnych, sporządzenia rzetelnej dokumentacji (np. w postaci instrukcji bezpieczeństwa pożarowego)  oraz przeprowadzenia audytu ppoż  i nie należy tak istotnych elementów w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy pozostawiać przypadkowi.

Czym jest ochrona przeciwpożarowa w firmie?

Na czym polega ochrona przeciwpożarowa, jak rozumieć wymogi:

  • obowiązku przygotowania i zaimplementowania odpowiednich systemów przeciwpożarowych,
  • konieczności wdrożenia procedur, które będą miały zastosowanie w przypadku pojawienia się zagrożenia pożarowego,
  • obowiązku wykonywania właściwych szkoleń z zakresu tej tematyki,
  • zachowania środków ostrożności – zarówno przez kierownictwo, jak i pracowników przedsiębiorstwa,
  • przygotowania zasad, jakimi muszą kierować się pracownicy znajdujący się na terenie zakładu.

Wdrożenie pełnej ochrony przeciwpożarowa to nic innego jak zapewnienie kompleksowego, zintegrowanego podejścia do minimalizowania ryzyka powstania pożaru w firmie.  Zgodnie z Ustawą o ochronie przeciwpożarowej, ochrona obejmuje trzy kategorie działań, czyli:

  • zapobieganie powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia poprzez m.in. montaż systemów gaśniczych i alarmów przeciwpożarowych, regularne przeglądy i szkolenia pracowników, a także kontrolowanie i usuwanie źródeł zagrożeń;
  • zapewnianie sił i środków do zwalczania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia oraz ochrona ludności poprzez m.in. odpowiednie wyposażenie i szkolenia jednostek ochrony przeciwpożarowej, a także utrzymywanie stałej gotowości do działań ratowniczych;
  • prowadzenie działań ratowniczych przez jednostki ochrony przeciwpożarowej, w tym gaszenie pożarów, ewakuację ludzi i zwierząt, oczyszczanie terenów z zanieczyszczeń oraz udzielanie pomocy medycznej poszkodowanym. Wszystkie te działania powinny być realizowane w określonej kolejności, tak aby skutecznie chronić ludzi, zwierzęta i mienie.

Warto w tym miejscu podkreślić, że w spełnieniu wszystkich zasad, z jakimi wiąże się ochrona PPOŻ, pomóc mogą wyspecjalizowane podmioty. Zlecając tak ważne zadanie specjalistom klient ma pewność, że wszystkie elementy dotyczące ochrony przeciwpożarowej w firmie zostaną dokładnie sprawdzone pod kątem przepisów przeciwpożarowych, a szkolenia przeprowadzą kompetentni trenerzy – praktycy.

Na czym polega wprowadzenie zasad ochrony przeciwpożarowej w firmie?

Zgodnie z Ustawą ochrona przeciwpożarowa, wprowadzenie pełnej ochrony przeciwpożarowej w firmie to realizacja przedsięwzięć, które zapewniają ochronę życia, zdrowia, mienia lub środowiska przed pożarem, klęską żywiołową lub innym miejscowym zagrożeniem. Według Ustawy, istnieją trzy kategorie działań, które wpisują się w te przedsięwzięcia: zapobieganie powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia, zapewnienie sił i środków do zwalczania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia oraz prowadzenie działań ratowniczych.

Bezpieczeństwo ludzi, zwierząt i mienia jest istotne dla wszystkich tych działań, dlatego też ważne jest zachowanie ich właściwej kolejności. Inwestycja w ochronę przeciwpożarową firmy pozwala na realizację tych działań i minimalizowanie ryzyka wystąpienia pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia. Ponadto, pozwala na spełnienie wymogów prawnych oraz zachowanie wizerunku firmy, co wpływa pozytywnie na postrzeganie jej przez klientów, partnerów biznesowych i inwestorów.

Instrukcja Bezpieczeństwa Pożarowego w firmie – kluczowy dokument ppoż.

Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego to dokument, który powinien zawierać najważniejsze informacje oraz wymagania formalnych dotyczące ochrony przeciwpożarowej w przedsiębiorstwie. Nie tylko po to, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia pożaru ale również w celu właściwego poinformowania pracowników lub innych użytkowników obiektu o procedurach i sposobie właściwego postępowania. Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego będzie służyła również jako nieoceniona pomoc dla pracodawcy, administratorowi obiektu wskazując jakich obowiązków powinien dopełnić. W instrukcji powinny zostać dokładnie opisane warunki ochrony przeciwpożarowej oraz wyposażenie w urządzenia przeciwpożarowe, a także sposoby poddawania ich przeglądom technicznym i konserwacji. Istotne jest również omówienie sposobów postępowania na wypadek pożaru lub innego zagrożenia oraz zabezpieczenia prac niebezpiecznych pod względem pożarowym.

W instrukcji powinny znaleźć się również informacje dotyczące warunków i organizacji ewakuacji oraz praktycznych sposobów ich sprawdzania. Bez wątpienia należy zadbać o zapoznanie wszystkich użytkowników budynku z przepisami przeciwpożarowymi oraz treścią przedmiotowej instrukcji. Należy określić zadania i obowiązki w zakresie ochrony przeciwpożarowej dla osób będących stałymi użytkownikami obiektu, a także stworzyć instrukcję w sprawie zabezpieczenia prac niebezpiecznych pod względem pożarowym.

 

Rejestr Instytucji Szkoleniowych Protecta BHP i PPOŻ Grodzisk Mazowiecki

Rejestr Instytucji Szkoleniowych Protecta BHP i PPOŻ Grodzisk Mazowiecki

Rejestr Instytucji Szkoleniowych wpis Protecta BHP i PPOŻ z Grodziska Mazowieckiego

ris-grodzisk-mazowiecki-instytucja-szkoleniowa-bhp-ppoz

ris-grodzisk-mazowiecki-instytucja-szkoleniowa-bhp-ppoz

Jest nam bardzo miło poinformować naszych kontrahentów, iż firma Protecta BHP i PPOŻ uzyskała wpis do Rejestru Instytucji Szkoleniowych prowadzonego przez Wojewódzki Urząd Pracy w Warszawie już w listopadzie 2019 r., otrzymując kolejny numer 2.14/00407/2019.

Jest to dla nas duże wyróżnienie i potwierdzenie kwalifikacji naszych inspektorów i trenerów. Będąc członkiem wpisanym do Rejestru Instytucji Szkoleniowych rozpoczęliśmy współpracę z instytucjami z sektora administracji publicznej. Dzięki obecności w bazie będziemy prowadzić szkolenia finansowane ze środków publicznych (np. Fundusz Pracy, fundusze pomocowe UE, Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych).

Dlaczego Rejestr Instytucji Szkoleniowych jest tak ważny dla Protecta BHP i PPOŻ

Rejestr Instytucji Szkoleniowych jest jawną bazą certyfikowanych jednostek szkoleniowych, jest on powszechnie dostępny wszystkim zainteresowanym na stronach internetowych wojewódzkiego urzędu pracy w formie elektronicznej. Każdy zainteresowany może bez większego problemu znaleźć w bazie informacje dotyczące wybranej instytucji szkoleniowej. RIS pozwala na ustalenie tematyki prowadzonych szkoleń, kadry prowadzącej szkolenia, bazy lokalowej instytucji, jej wyposażenia czy środków dydaktycznych oraz metod oceny jakości prowadzonych szkoleń ( w naszym przypadku szkolenie z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej, pierwszej pomocy przedmedycznej czy zarządzaniem bezpieczeństwem w firmie ).

Sprawdź wpis do Rejestru Firm Szkoleniowych Protecta BHP i PPOŻ w Grodzisku Mazowieckim

Możesz sprawdzić i pobrać poniżej wpis organizatora szkoleń PROTECTA BHP i PPOŻ w Grodzisku Mazowieckim z Rejestru Instytucji Szkoleniowych.

Kliknij > PROTECTA szkolenia BHP i PPOŻ – wpis do Rejestru Instytucji Szkoleniowych

 

Każda firma oferująca usługi szkolenia BHP PPOŻ czy szkolenia z Pierwszej Pomocy powinna się znajdować w tym rejestrze.

Kara za lekceważenie szkolenia okresowego bhp

Kiedy specjalista ds. BHP prowadzi szkolenie okresowe bhp dla pracowników a któryś z uczestników wyraźnie nie chcę brać w nim udziału – jest obecny, jednak np. złośliwie przeszkadza, bądź nie uczestniczy w zajęciach czy ćwiczeniach – pojawia się problem możliwości zastosowania sankcji. Powstaje również pytanie jakie kary można zastosować za lekceważenie szkolenia okresowego bhp.  Jeżeli na koniec pracownik taki nie wypełni testu, co powoduje że szkolenie bhp nie zostaje zaliczone można zastosować określone prawem pracy sankcję.

Szkolenie okresowe bhp kończy się egzaminem sprawdzającym przyswojenie przez uczestnika szkolenia:

  • wiedzy objętej programem szkolenia oraz
  • umiejętności wykonywania pracy zgodnie z przepisami i zasadami bhp.

Egzamin prowadzony jest przed komisją egzaminacyjną. Jeżeli egzamin miał formę pisemną (testu) i uczestnik go nie zaliczył (wynik testu negatywny), to organizator szkolenia bhp nie może mu wydać zaświadczenia, które jest dokumentem potwierdzającym ukończenie szkolenia bhp  z wynikiem pozytywnym (potwierdzeniem posiadania umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny i dostatecznej znajomości przepisów i zasad bhp). W konsekwencji pracodawca nie może dopuścić takiego pracownika do pracy.

Sankcje za lekceważenie szkolenia okresowego bhp

Ponieważ pracodawca zapewnił pracownikowi odbycie szkolenia okresowego bhp, a ten, pomimo obowiązku wynikającego z art. 211 pkt 1 ustawy z 26.6.1974 r. – Kodeks pracy (tj. Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, ze zm.), nie brał w nim udziału i nie poddał się egzaminowi sprawdzającemu, więc istnieje podstawa do:

  • nałożenia przez pracodawcę na pracownika kary porządkowej, a nawet
  • rozwiązania z nim umowy o pracę bez wypowiedzenia (na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 Kp).

 

Przypominamy, że karą porządkową za lekceważenie szkolenia okresowego bhp może być:

  • upomnienie,
  • nagana lub
  • kara pieniężna.

Jeżeli chcesz skorzystać z ciekawych i efektywnych szkoleń bhp skontaktuj się z nami. Szkolenia prowadzimy dla miejscowości:
szkolenie bhp

 

 

 

Badania lekarskie i szkolenie bhp a czas pracy

Badania lekarskie i szkolenie bhp a czas pracy

Badania lekarskie i szkolenie bhp co do zasady powinny odbywać
się w czasie pracy. Czy jednak wyjątkowo może to mieć miejsce poza godzinami
pracy lub w dniu dla pracownika wolnym od pracy? Niektórych pracowników nie
sposób jest zmusić do badań albo szkoleń – jakie można wobec nich wyciągnąć
konsekwencje? Jak długo czekać na to, aż wykonają badania albo przejdą
szkolenie?

 Fakt, że badania
lekarskie pracowników powinny mieć miejsce w godzinach pracy oraz to, że
pracownik zachowuje za czas takich badań prawo do wynagrodzenia wskazują
jednoznacznie, że wolą ustawodawcy było zaliczenie czasu poświęconego na
badania lekarskie do czasu pracy. Dotyczy to wyłącznie badań okresowych i
kontrolnych, gdyż wstępne badania lekarskie powinny być przeprowadzane przed
zawarciem umowy, czyli w okresie, gdy między stronami nie istnieje jeszcze
stosunek pracy (art. 229 § 1 i 3 KP). Omawiany przepis nie określa, jakie
okoliczności uzasadniają polecenie pracownikowi poddania się okresowym lub
kontrolnym badaniom lekarskim poza godzinami pracy. Wśród specjalistów prawa
pracy przyjmuje się jednak, że jest to możliwe jedynie w braku możliwości
przeprowadzenia badań profilaktycznych w godzinach pracy. Taki przypadek może
wystąpić np. u pracowników wykonujących pracę stale w porze nocnej, gdy godziny
ich pracy nie zazębiają się z godzinami urzędowania jednostki medycyny pracy, z
którą firma zawarła umowę. Podobnie w przypadku pracowników, których
organizacja pracy uniemożliwia jej prze-rwanie np. ze względów
technologicznych, wykluczając tym samym możliwość opuszczenia stanowiska pracy
na czas niezbędny do wykonywania badań.

W przypadku pozostałych pracowników, których godziny pracy pokrywają się (choćby w niektórych dobach) z godzinami, w których funkcjonuje jednostka medycyny pracy, a charakter pracy nie daje podstaw do odmowy zwolnienia z części dnia pracy, badania profilaktyczne muszą mieć miejsce w godzinach pracy.

Skutki badań lekarskich poza godzinami pracy

 Choć nie wynika to wprost z treści omawianego przepisu, większość inspektorów pracy stoi na stanowisku, że polecenie wykonania badań poza godzinami pracy skutkuje powstaniem nadgodzin i wymaga odrębnej rekompensaty. Oznacza to, że w przypadku polecenia wykonania badań po godzinach pracy, czas spędzony w jednostce medycyny pracy musi być doliczony do godzin przepracowanych w danej dobie, a w przypadku przekroczenia normy czasu pracy lub przedłużonego dobowego wymiaru, pracownik poza normalnym wynagrodzeniem nabywa również prawo do dodatku. Jeszcze większe ryzyko niesie polecanie wykonania badań w dniu wolnym od pracy, gdyż w zależności od rodzaju dnia wolnego pracownik może mieć roszczenie o udzielenie w zamian innego dnia wolnego w terminie z nim uzgodnionym, o udzielenie dnia wolnego lub wypłatę za każdą godzinę badań wynagrodzenia powiększonego o 100% dodatek, ewentualnie o wynagrodzenie ze 100% dodatkiem w przypadku, gdyby badania przeprowadzane w dniu harmonogramowo wolnym od pracy powodowały przekroczenie przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy. Ten ostatni przypadek może mieć miejsce jedynie u pracowników zatrudnionych w systemie równoważnym lub w części etatu pod warunkiem, że rozkład ich czasu pracy jest nieregularny.

Wszystko to wskazuje, że o ile istnieje możliwość
zwolnienia pracownika z pracy na czas niezbędny do przeprowadzenia badań
profilaktycznych, będzie to dla pracodawcy korzystniejsze, niż wypłata
wynagrodzenia i dodatków za ewentualne nadgodziny.

Jeśli pracownik nie chce udać się na badania lekarskie

 Zdarzają się jednak
pracownicy, których nie sposób zmusić do poddania się badaniom. Mimo wręczenia
skierowania z odpowiednim wyprzedzeniem, nie wykonują oni badań w terminie. Może
to przysporzyć pracodawcy sporych problemów, jeśli dopuści takiego pracownika
do pracy. W takim przypadku inspektor pracy może wydać nakaz odsunięcia
pracownika od wykonywania pracy. Zdyscyplinowanie pracowników do terminowego
wykonywania badań lekarskich wymaga więc pilnowania przez służby kadrowe terminów
kolejnych badań okresowych oraz przypadków, w których dopuszczenie do pracy
wymaga poddania się badaniom kontrolnym.

Dane na temat zbliżających się terminów ważności badań poszczególnych pracowników powinny być przekazywane przełożonym, by w oparciu o nie pracownik, który stawi się do pracy po upływie tego terminu bez orzeczenia lekarza medycyny pracy stwierdzającego brak przeciwskazań do wykonywania pracy, nie został dopuszczony do pracy. Potwierdził to SN w wyroku z 23.9.2004 r. (I PK 541/03, OSNP 2005/7/94) uznając, że odmowa poddania się kontrolnym badaniom lekarskim po długotrwałej chorobie uzasadnia nie-dopuszczenie pracownika do pracy bez zachowania prawa do wynagrodzenia, gdy wyłączną przyczyną tej odmowy są okoliczności leżące po stronie pracownika. Tezę tę można z powodzeniem stosować również w przypadku badań okresowych, o ile pracodawca zapewnił podwładnemu warunki do poddania się badaniom, a brak ich terminowego wykonania wynika wyłącznie z zaniechania pracownika. W takim przypadku nie ma przeszkód, by za okres nieobecności w pracy spowodowanej brakiem ważnych badań, pozbawić pracownika prawa do wynagrodzenia, obniżając je proporcjonalnie do okresu przepracowanego. Nie jest to jedyna sankcja, którą pracodawca może zastosować wobec pracowników odmawiających wykonania badań profilaktycznych. W wyroku z 2.3.2011 r. (II PK 188/10, LEX Nr 811843) SN uznał, że obowiązek poddania się przez pracownika kontrolnym badaniom lekarskim ma charakter trwały, a jego niedopełnienie, czyli niepoddanie się takim badaniom zleconym przez pracodawcę, może skutkować natychmiastowym rozwiązaniem stosunku pracy w każdym czasie. W praktyce oznacza to, że pracownika, który uporczywie odmawia poddania się badaniom lekarskim można zwolnić dyscyplinarnie. W większości przypadków wystarczającą sankcją i bodźcem do wykonania badań jest odsunięcie od pracy, skutkujące brakiem prawa do wynagrodzenia za okres od upływu terminu ważności poprzednich badań, do momentu przedstawienia zaświadczenia o zdolności do pracy na danym stanowi-s

Czas pracy a szkolenia BHP

 Podobnie
przedstawia się kwestia szkoleń BHP, co do których KP jednoznacznie wskazuje, że
odbywają się w czasie pracy. Z tego względu najkorzystniejszym dla pracodawcy
byłoby przeprowadzanie takich szkoleń w godzinach pracy pracowników tak, by nie
powodowały one przekroczenia norm czasu pracy. Nie zawsze jest to jednak możliwe,
gdyż ze względu na charakter pracy niektóre firmy nie mają innego wyjścia, niż
przeprowadzić szkolenie BHP w dniu wolnym. W takim przypadku należy pamiętać o
zasadach rekompensaty pracy w dniach wolnych, a w szczególności o tym, że
nieudzielenie dnia wolnego w terminie (uzgodnionym z pracownikiem) przypadającym
przed końcem okresu rozliczeniowego za pracę w wolną sobotę może być uznane za
wykroczenie przeciwko prawom pracownika, o ile jest wynikiem zawinionego działania
pracodawcy lub osoby działającej w jego imieniu. Z tego względu planując
szkolenie BHP w dniu wolnym lepiej przeprowadzić je w dniu harmonogramowo
wolnym, ewentualnie w niedzielę lub święto.

Szkolenia okresowe

 Kolejną analogią do badań profilaktycznych jest fakt, że poza szkoleniem wstępnym (ogólnym i stanowiskowym), pracodawca jest obowiązany szkolić pracowników okresowo, w odstępach uzależnionych od rodzaju wykonywanej pracy i stopnia odpowiedzialności za BHP w zakładzie. Z tego względu do obowiązków pracodawcy należy nie tylko przeszkolenie pracownika przed dopuszczeniem do pracy, lecz również prowadzenie szkoleń okresowych w tym zakresie. Z regulacji tej wynika pośrednio, że pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika, który nie uczestniczył w szkoleniu wstępnym lub okresowym, o ile upłynął już termin ważności poprzedniego szkolenia okresowego. Podobnie jak w przypadku badań, stwierdzenie dopuszczenia pracownika do wykonywania pracy bez ważnego szkolenia BHP, może skutkować nakazem odsunięcia pracownika od dotychczasowej pracy. Z tego względu służby kadrowe powinny pilnować ważności szkoleń okresowych tak, jak ma to miejsce z badaniami lekarskimi pracowników.

Autor: A. Lankamer – Prasołek

Interesuje Cię praca w BHP – napisz do nas.

Szkolenie pracowników dorywczo wykonujących prace na wysokości

Często pracodawcy zastanawiają się czy pracownicy mający badania wysokościowe i wykonujący od czasu do czasu pracę na wysokości muszą być szkoleni co roku?  Przepisy stanowią, iż pracownik wykonujący prace na wysokości powinien być poddawany szkoleniu okresowemu z zakresu bhp nie rzadziej niż raz w roku.

Z zapisu § 15 ust. 1 rozporządzenia MGiP z 27.7.2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bhp (Dz.U. Nr 180, poz. 1860, ze zm.) wynika, że szkolenie okresowe pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych przeprowadza się w formie instruktażu, nie rzadziej niż raz na 3 lata, a na stanowiskach, na których są wykonywane prace szczególnie niebezpieczne, nie rzadziej niż raz w roku.

Ponadto zgodnie z § 80 ust. 1 i 2 rozdziału 6 Prace szczególnie niebezpieczne do rozporządzenia MPiPS z 26.9.1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bhp (tj. Dz.U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650, ze zm.) przez prace szczególnie niebezpieczne rozumie się:

  • prace, o których mowa w powołanym powyżej rozdziale oraz
  • prace określone jako szczególnie niebezpieczne w innych przepisach dotyczących bhp lub w instrukcjach eksploatacji urządzeń i instalacji, a także
  • inne prace o zwiększonym zagrożeniu lub wykonywane w utrudnionych warunkach, uznane przez pracodawcę jako szczególnie niebezpieczne.

Do prac szczególnie niebezpiecznych, o których mowa w rozporządzeniu, w sprawie ogólnych przepisów bhp zalicza się:

  • roboty budowlane, rozbiórkowe, remontowe i montażowe prowadzone bez wstrzymania ruchu zakładu pracy lub jego części,
  • prace w zbiornikach, kanałach, wnętrzach urządzeń technicznych i w innych niebezpiecznych przestrzeniach zamkniętych,
  • prace przy użyciu materiałów niebezpiecznych,
  • prace na wysokości.

 

Źródło: legalis.pl

 

Ważne

Uwaga! Przypominamy, że pracodawca jest obowiązany do ustalenia i aktualizowania wykazu prac szczególnie niebezpiecznych występujących w zakładzie pracy.

Tak więc należy stwierdzić, że pracownik wykonujący prace na wysokości powinien być poddawany szkoleniu okresowemu z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy nie rzadziej niż raz w roku zgodnie z obowiązkiem wynikającym z § 15 ust. 1 rozporządzenia w sprawie szkolenia w dziedzinie bhp.

Procedura postępowania powypadkowego – dochodzenie powypadkowe

Procedura postępowania powypadkowego obejmuje m.in. sporządzenie karty wypadku

Dochodzenie powypadkowe

Wypadek przy pracy

Wypadek w drodze do pracy

Wybrane pojęcia

Wypadek przy pracy

Ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy dokonują w pracodawcy w stosunku do ubezpieczonych, będących pracownikami, a w stosunku do pozostałych ubezpieczonych podmioty określone w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 30. 10. 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1673 ze zm.). Po wypadku zbiorowym, postępowanie powypadkowe prowadzi się dla każdego poszkodowanego oddzielnie.

Zgłoszenie wypadku

Osoba, która uległa wypadkowi przy pracy, jeżeli stan jej zdrowia na to pozwala, zawiadamia niezwłocznie o wypadku pracodawcę – zgłoszenie nr 1 lub inny podmiot, na rzecz którego wykonywała czynności, przy których doznała urazu – zgłoszenie nr 2.

Obowiązek zgłoszenia wypadku przy pracy ma każdy pracownik, który zauważył takie zdarzenie w zakładzie pracy. Zgłoszenie wypadku powinno wpłynąć do przełożonego osoby poszkodowanej.

Dla celów dowodowych zgłoszenie wypadku powinno być dokonane w formie pisemnej.

Zabezpieczenie miejsca wypadku

Pracodawca lub inny podmiot, na rzecz którego wykonywano czynności, przy których doszło do wypadku, jest obowiązany podjąć niezbędne działania eliminujące lub ograniczające zagrożenie, zapewnić udzielenie pierwszej pomocy poszkodowanym oraz zabezpieczyć miejsce wypadku.

Miejsce wypadku powinno być zabezpieczone przed wstępem osób niepowołanych, uruchomieniem bez potrzeby maszyn i innych urządzeń technicznych, które zostały wstrzymane w związku z wypadkiem, a także przed dokonywaniem zmian położenia maszyn i innych urządzeń technicznych oraz innych przedmiotów, które spowodowały wypadek lub pozwalają odtworzyć jego okoliczności i przyczyny.

Zgodę na uruchomienie maszyn i innych urządzeń technicznych lub dokonanie innych zmian w miejscu wypadku wyraża pracodawca, w uzgodnieniu ze społecznym inspektorem pracy, po dokonaniu oględzin miejsca wypadku oraz po sporządzeniu, jeśli zachodzi potrzeba, szkicu lub fotografii miejsca wypadku. Po wypadku śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym, zgoda ta może być wyrażona po stosownych ustaleniach z właściwym inspektorem pracy i prokuratorem, a w razie wypadków w zakładzie górniczym – także po uzgodnieniu z właściwym organem państwowego nadzoru górniczego.

Dokonywanie zmian w miejscu wypadku bez zgody pracodawcy jest dopuszczalne, jeżeli zachodzi konieczność ratowania osób lub mienia albo zapobieżenia grożącemu niebezpieczeństwu.

Zawiadomienie o wypadku

Pracodawca jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić właściwego inspektora pracy i prokuratora o śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym wypadku przy pracy oraz o każdym innym wypadku, który wywołał wymienione skutki, mającym związek z
pracą, jeżeli może być uznany za wypadek przy pracy.

Powołanie zespołu powypadkowego

Ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy (postępowanie powypadkowe) dokonuje zespół powypadkowy, którego skład jest uzależniony od rodzaju wypadku i przyjętego u danego pracodawcy systemu realizacji zadań w zakresie bhp, i tak:

  • wypadki śmiertelne, ciężkie i zbiorowe – skład zespołu: pracownik kierujący komórką służby bhp oraz zakładowy społeczny inspektor pracy
  • pozostałe wypadki – skład zespołu: pracownik służby bhp oraz oddziałowy (wydziałowy) społeczny inspektor pracy.

U pracodawcy, który nie ma obowiązku tworzenia służby bhp, w skład zespołu powypadkowego wchodzi pracodawca lub pracownik zatrudniony przy innej pracy, któremu pracodawca powierzył wykonywanie zadań służby bhp albo specjalista spoza zakładu.

W przypadku pracodawcy, u którego nie działa społeczna inspekcja pracy, w skład tego zespołu, zamiast społecznego inspektora pracy, wchodzi przedstawiciel pracowników posiadający aktualne zaświadczenie o ukończeniu szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Jeżeli pracodawca nie może dopełnić obowiązku utworzenia zespołu powypadkowego w składzie dwuosobowym, ze względu na małą liczbę zatrudnionych pracowników, okoliczności i przyczyny wypadku ustala zespół, w którego skład wchodzi pracodawca oraz specjalista spoza zakładu pracy.

Ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku, który miał miejsce na terenie innego zakładu pracy, dokonuje zespół powypadkowy powołany przez pracodawcę poszkodowanego, w obecności przedstawiciela pracodawcy, na którego terenie miał miejsce wypadek.

Pracodawca, na którego terenie miał miejsce wypadek, w którym została poszkodowana osoba nie będąca jego pracownikiem, jest obowiązany w szczególności:

  • zapewnić udzielenie pomocy poszkodowanemu
  • zabezpieczyć miejsce wypadku w sposób pozwalający na odtworzenie jego okoliczności i przyczyn
  • zawiadomić niezwłocznie o wypadku pracodawcę poszkodowanego
  • udostępnić miejsce wypadku i niezbędne materiały oraz udzielić informacji i wszechstronnej pomocy zespołowi powypadkowemu ustalającemu okoliczności i przyczyny wypadku.

Na wniosek pracodawcy poszkodowanego pracownika pracodawca, na którego terenie miał miejsce wypadek, może ustalić okoliczności i przyczyny wypadku, a następnie dokumentację powypadkową przekazać pracodawcy poszkodowanego pracownika.

Postępowanie zespołu powypadkowego

Zespół powypadkowy ma obowiązek:

  • dokonać oględzin miejsca wypadku, stanu technicznego maszyn i innych urządzeń technicznych, stanu urządzeń ochronnych oraz zbadać warunki wykonywania pracy i inne okoliczności, które mogły mieć wpływ na powstanie wypadku
  • sporządzić szkice, fotografie miejsca wypadku itp.
  • przesłuchać poszkodowanego, jeśli stan jego zdrowia na to pozwala
  • dokonać przesłuchania świadków wypadku
  • zasięgnąć opinii lekarza, w szczególności sprawującego opiekę zdrowotną nad pracownikami, oraz w razie potrzeby specjalistów
  • zebrać inne dowody dotyczące wypadku
  • dokonać prawnej kwalifikacji wypadku
  • określić środki profilaktyczne oraz wnioski, w szczególności wynikające z oceny ryzyka zawodowego na stanowisku pracy, na którym wystąpił wypadek.

Dokumentacja powypadkowa

Po ustaleniu okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy osoby będącej pracownikiem, zespół powypadkowy sporządza – nie później niż w ciągu 14 dni od daty zawiadomienia o wypadku – protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku (protokół powypadkowy), a przypadku osoby świadczącej pracę na innej podstawie niż stosunek pracy – kartę wypadku.

Sporządzenie protokołu powypadkowego bądź karty wypadku po upływie 14 dni, wymaga zamieszczenia w tych dokumentach informacji o przeszkodach i trudnościach uniemożliwiających dotrzymanie wymaganego terminu.

Zamieszczenie w dokumentacji powypadkowej – protokole ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku bądź w karcie wypadkowej – stwierdzenia, że wypadek nie jest wypadkiem przy pracy bądź występują okoliczności mające wpływ na prawo  poszkodowanego do świadczeń odszkodowawczych, wymaga szczegółowego uzasadnienia i wskazania na to dowodów.

>>>> Więcej informacji na stronach www ZUS

Zatwierdzenie protokołu powypadkowego

Protokół powypadkowy podlega zatwierdzeniu przez pracodawcę poszkodowanego w ciągu 5 dni od dnia sporządzenia. Zatwierdzony protokół powypadkowy niezwłocznie doręcza się poszkodowanemu, a w razie wypadku śmiertelnego – jego rodzinie.

Protokół powypadkowy dotyczący wypadków śmiertelnych, ciężkich i zbiorowych pracodawca niezwłocznie dostarcza inspektorowi pracy Państwowej Inspekcji Pracy.

Zarejestrowanie wypadku

Pracodawca prowadzi rejestr wypadków przy pracy, na podstawie wszystkich protokołów powypadkowych. Do rejestru wprowadza się następujące dane:

  • imię i nazwisko poszkodowanego
  • miejsce i data wypadku
  • informacje dotyczące skutków wypadku dla oszkodowanego
  • data sporządzenia protokołu powypadkowego
  • stwierdzenie, czy wypadek jest wypadkiem przy pracy
  • krótki opis okoliczności wypadku
  • data przekazania wniosku do ZUS
  • inne okoliczności, których zamieszczenie w rejestrze jest celowe.

Sporządzenie karty statystycznej GUS

Statystyczną kartę wypadku sporządza się na podstawie zatwierdzonego protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy albo na podstawie karty wypadku, w których stwierdzono, że wypadek jest wypadkiem przy pracy lub wypadkiem traktowanym na równi z wypadkiem przy pracy.

Kartę, która składa się z dwóch części, sporządza się w dwóch egzemplarzach – według objaśnień GUS.

Część I karty sporządza się nie później niż w terminie 14 dni roboczych od dnia, w którym został zatwierdzony protokół powypadkowy lub w którym sporządzono kartę wypadku. Kartę przekazuje się do urzędu statystycznego właściwego dla województwa, na którego terenie siedziba podmiotu, w terminie do 15 dnia roboczego miesiąca następującego po miesiącu, w którym został zatwierdzony protokół powypadkowy lub w którym sporządzono kartę wypadku.

Część II karty, uzupełniającą, przekazuje się do urzędu statystycznego nie później niż z upływem 6 miesięcy od dnia zatwierdzenia protokołu powypadkowego lub od dnia sporządzenia karty wypadku.

Wypadek w drodze do pracy i z pracy

Ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku w drodze do pracy lub z pracy dokonują pracodawcy w stosunku do ubezpieczonych, będących pracownikami, a w stosunku do pozostałych ubezpieczonych podmioty określone w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 30.10.2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1673 ze zm.).

Zgłoszenie wypadku

Ubezpieczony, który uległ wypadkowi w drodze do pracy lub z pracy, zawiadamia niezwłocznie o tym fakcie pracodawcę lub podmiot określony w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 30. 10. 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1673 ze zm.).

Dla celów dowodowych zgłoszenie wypadku powinno być dokonane w formie pisemnej.

Dokumentacja powypadkowa

Ustalenie okoliczności wypadku w drodze do pracy lub z pracy jest dokonywane w karcie wypadku w drodze do pracy lub z pracy.

Uznanie zdarzenia za wypadek w drodze do pracy lub z pracy następuje na podstawie:

  • oświadczenia poszkodowanego, członka jego rodziny lub świadków co do czasu, miejsca i okoliczności zdarzenia
  • informacji i dowodów pochodzących od podmiotów badających okoliczności i przyczyny zdarzenia lub udzielających poszkodowanemu pierwszej pomocy
  • ustaleń sporządzającego kartę wypadku w drodze do pracy lub z pracy.

Kartę wypadku pracodawca lub podmiot określony w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 30.10.2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1673 ze zm.) sporządzają po ustaleniu okoliczności i przyczyn zdarzenia, nie później niż w terminie 14 dni od dnia uzyskania zawiadomienia o wypadku, w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje poszkodowany lub członek jego rodziny, a drugi przechowuje się w dokumentacji powypadkowej.

Odmowa uznania zdarzenia za wypadek w drodze do pracy lub z pracy wymaga uzasadnienia.