Zaznacz stronę

Większość europejskich firm zgłasza występowanie zagrożeń psychospołecznych

BHP a zagrożenia psychospołeczne w pracy 
Europejska Agencja Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) opublikuje swoje sprawozdanie przeglądowe z drugiej edycji europejskiego badania przedsiębiorstw na temat nowych i pojawiających się zagrożeń (ESENER-2), na potrzeby którego w 2014 r. przeprowadzono ankietę wśród prawie 50 000 zakładów pracy z 36 państw europejskich. Sprawozdanie dotyczy w ujęciu ogólnym bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy, a w szczególności zarządzania zagrożeniami psychospołecznymi i udziału pracowników w zarządzaniu bezpieczeństwem i zdrowiem w miejscu pracy.

            Christa Sedlatschek podkreśliła ustalenia ESENER-2 dotyczące znaczenia udziału pracowników w zarządzaniu bezpieczeństwem i zdrowiem w miejscu pracy: „Drugie badanie przedsiębiorstw potwierdziło ustalenia pierwszego badania: udział pracowników ma kluczowe znaczenie dla realizacji środków w zakresie bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy – 85% firm z formalnym przedstawicielstwem pracowników przeprowadza oceny ryzyka, ale ten wynik niepokojąco spada do zaledwie 64% firm, które nie posiadają takiego przedstawicielstwa. Szczególnie istotne dla pracowników jest również to, by byli zaangażowani w zarządzanie zagrożeniami psychospołecznymi, ponieważ sama natura tych zagrożeń sprawia, że trudno o nich mówić, przez co tym istotniejsza staje się współpraca pomiędzy wszystkimi zainteresowanymi stronami”.

Na podstawie sprawozdań zawierających „Pierwsze ustalenia” i „Podsumowanie” niniejsze sprawozdanie zawiera przegląd najważniejszych ustaleń dotyczących każdego z tych zagadnień oraz pokazuje, że stałym motywem ustaleń są znaczące różnice pomiędzy państwami.

Poziomy zagrożeń psychospołecznych w europejskich miejscach pracy są wysokie – 77% firm zgłasza co najmniej jeden czynnik decydujący o zagrożeniu psychospołecznym w miejscu pracy. Najpowszechniejszym problemem jest konieczność kontaktów z trudnymi klientami, pacjentami, uczniami itp. (zgłaszana przez 58% firm), za którą niewiele dalej plasuje się presja czasu (zgłaszana przez 43% firm). Ponadto ESENER-2 pokazuje, że 41% firm w UE-28 stwierdza, iż nie posiadają one wystarczająco dużo informacji na temat sposobu oceny zagrożeń psychospołecznych.

Ponadto spośród wszystkich firm w w UE-28 zatrudniających co najmniej 20 pracowników 33% zgłasza posiadanie planu działania na rzecz zapobiegania stresowi związanemu z pracą. Posiadanie takiego planu najczęściej zgłaszają firmy w Wielkiej Brytanii (57%), jak również w Rumunii, Danii, Szwecji i Włoszech (około 50%). Z kolei mniej niż 10% firm w Republice Czeskiej i Estonii zgłasza posiadanie takiego planu działania.

Najczęściej zgłaszanym powodem regulowania kwestii bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy jest zasadniczo wypełnienie obowiązków prawnych (ten powód zgłasza 85% firm w UE-28). Prawodawstwo jest podstawowym czynnikiem motywującym do regulowania kwestii bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy, nawet jeżeli w przypadku niektórych przedsiębiorstw (około 40% w UE) obowiązki prawne są postrzegane jako duże utrudnienie przy regulowaniu kwestii bezpieczeństwa i zdrowia. Warto jednak zaznaczyć, że istnieją znaczące różnice pomiędzy państwami sugerujące duże rozbieżności w postrzeganiu złożoności obowiązków prawnych w zależności od kontekstu krajowego.

 

Trudności w regulowaniu kwestii bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy w podziale na państwa: złożoność obowiązków prawnych (% firm)

 

Dane uzyskane w ramach ESENER-2 można obecnie analizować za pomocą interaktywnego pulpitu nawigacyjnego utworzonego na potrzeby badania. Pulpit nawigacyjny umożliwia użytkownikom wizualizowanie danych, ponieważ przedstawia zbiór danych w podziale na pytania, państwa, sektory i wielkość firm. Każdy wykres można pobrać i udostępnić w mediach społecznościowych.

 

Uwagi dla redaktorów: 

1.  W ramach drugiej edycji przeprowadzonego przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) Europejskiego badania przedsiębiorstw na temat nowych i pojawiających się zagrożeń (ESENER-2) zgromadzono odpowiedzi udzielone przez prawie 50 000 przedsiębiorstw na pytania dotyczące zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy (BHP) oraz ryzykiem w miejscu pracy, ze szczególnym uwzględnieniem kwestii związanych z udziałem pracowników i zagrożeniami psychospołecznymi.

Mimo że dzięki ankietom wypełnianym przez pracowników i systemom sprawozdawczym dysponujemy danymi na temat wypadków w miejscu pracy i chorób związanych z pracą, w dalszym ciągu niewiele wiadomo o sposobach zarządzania zagrożeniami dla zdrowia i bezpieczeństwa w praktyce – w szczególności o tych zagrożeniach, które są nowe i dopiero się pojawiają. Poprzez przekazanie informacji o potrzebach pracodawców w zakresie wsparcia i wiedzy fachowej oraz wskazanie czynników, które mogą wywrzeć korzystny lub niekorzystny wpływ na zapobieganie zagrożeniom, ESENER przyczynia się do wyeliminowania braków w wiedzy.

Pierwsza edycja badania została przeprowadzona w 2009 r. Prace w terenie związane z drugą edycją odbyły się w 2014 r. W ramach ESENER-2 przeprowadzono ankietę wśród organizacji prywatnych i publicznych – z szeregu sektorów działalności – w 36 państwach (28 państwach członkowskich UE, jak również w Albanii, Islandii, Czarnogórze, byłej jugosłowiańskiej republice Macedonii, Serbii, Turcji, Norwegii i Szwajcarii).

Po raz pierwszy w badaniu uwzględniono przedsiębiorstwa z sektora rybołówstwa i rolnictwa oraz mikroprzedsiębiorstwa zatrudniające od 5 do 10 pracowników. Pytania zadawano osobom najbardziej kompetentnym w kwestii zarządzania BHP w danej organizacji. Respondenci odpowiadali na pytania dotyczące najistotniejszych czynników ryzyka występujących w ich przedsiębiorstwach, przekazywali informacje na temat tego, w jaki sposób i dlaczego zarządzają takimi czynnikami, a także wskazywali przeszkody utrudniające podejmowanie działań prewencyjnych.

2. Europejska Agencja Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy(EU-OSHA) przyczynia się do uczynienia Europy bezpieczniejszym, zdrowszym i wydajniejszym miejscem pracy. Agencja bada, opracowuje i rozpowszechnia wiarygodne, zrównoważone i bezstronne informacje na temat bezpieczeństwa i higieny pracy oraz organizuje ogólnoeuropejskie kampanie informacyjne. Agencja została powołana przez Unię Europejską w 1994 r. i ma siedzibę w Bilbao w Hiszpanii; zrzesza ona przedstawicieli Komisji Europejskiej, przedstawicieli rządów państw członkowskich, przedstawicieli organizacji pracodawców i pracowników, a także czołowych specjalistów z każdego z państw członkowskich UE-28 i spoza tych państw.

Źródło: Europejska Agencja Zdrowia i Bezpieczństwa w Pracy (EU-OSHA) – 30.03.2016r.

Wypadek w pracy pijanego pracownika

Wypadek w pracy pijanego pracownika

 Wypadek przy pracy – postępowanie

Jeżeli pracownik, co do zasady, wykonuje obowiązki pracownicze w stanie nietrzeźwości, świadczenia z ubezpieczenia wypadkowego nie przysługują mu tylko wówczas, gdy – będąc w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środków odurzających lub substancji psychotropowych – przyczynił się w znacznym stopniu do spowodowania wypadku – stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 13 lipca 2011 r., I UK 46/11, LEX nr 1043989.

POSTĘPOWANIA POWYPADKOWE

Wyrok ten wydano w sprawie przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o jednorazowe odszkodowanie. Świadczenia tego domagała się skarżąca w związku ze śmiercią syna – pracownika budowlanego – wskutek wypadku przy pracy. Podczas tynkowania balkonu na czwartym piętrze spadł on z nieprawidłowo wykonanego i zabezpieczonego rusztowania. Poszkodowany nie był także wyposażony w środki ochrony indywidulanej Po śmierci poszkodowanego w jego krwi stwierdzono 3,4 promila alkoholu. W toku postępowania dowodowego ustalono jednak, że nie spożywał on alkoholu w pracy, lecz poprzedniego wieczora. Sąd Rejonowy uznał to zdarzenie za wypadek przy pracy w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1242 z późn. zm.) – dalej u.u.s.w.p. Okoliczność, że poszkodowany niewątpliwie był w stanie nietrzeźwości, nie została uznana za przyczynę sprawczą wypadku.

Rozstrzygnięcie to podtrzymał sąd II instancji, nie uwzględniając apelacji organu rentowego. W uzasadnieniu podkreślono, że nietrzeźwość poszkodowanego nie doprowadziła do zerwania związku z pracą. Zmarły w dniu wypadku przystąpił do pracy i kontynuował ją po przerwie śniadaniowej aż do wystąpienia wypadku. Ponadto, wskazując na treść art. 21 ust. 2 i art. 13 u.u.s.w.p., sąd podkreślił, że nietrzeźwość pracownika nie ma wpływu na uprawnienia członków jego rodziny.

Rozpoznając skargę kasacyjną Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Sąd Najwyższy przypomniał, że orzecznictwo wyrażało różne poglądy co do wpływu stanu nietrzeźwości poszkodowanego pracownika na istnienie związku z pracą w rozumieniu art. 3 ust. 1 u.u.s.w.p. (i poprzednich ustaw wypadkowych). W niektórych orzeczeniach Sąd Najwyższy przyjmował, że sam stan nietrzeźwości pracownika stanowi podstawę odmowy uznania zdarzenia za wypadek przy pracy (wyroki z: dnia 1 grudnia 1998 r., II UKN 355/98, OSNAPiUS 2000, nr 2, poz. 69; dnia 7 marca 2007 r., I UK 127/05, LEX nr 299138). Stanowisko opierało się na założeniu, że pozostawanie pod wpływem alkoholu wyłącza gotowość pracownika do pracy. Zapatrywaniu temu inne składu Sądu Najwyższego przeciwstawiały się m.in. w wyrokach z: dnia 5 marca 2003 r., II UK 194/02, OSNP 2004, nr 8, poz. 143; dnia 27 października 2007 r., I UK 127/07, OSNP 2008, nr 23-24, poz. 365, przyjmując, że o tym, czy spożywanie alkoholu w czasie i miejscu świadczenia pracy prowadzi do zerwania normatywnego związku z pracą decydują okoliczności konkretnej sprawy. Zerwanie tego związku następuje dopiero wówczas, gdy pracownik spożywa alkohol zamiast wykonywania obowiązków pracowniczych, np. pracownik ulega wypadkowi w czasie i miejscu pracy, której w ogóle nie świadczy, uchylając się od jej wykonywania lub bezczynnie przebywając w miejscu pracy tylko w celu spożywania alkoholu, bądź po odsunięciu go od świadczenia pracy ze względu na stan nietrzeźwości.
Przenosząc te założenia na grunt analizowanej sprawy, Sąd Najwyższy stwierdził, że zdarzenie, któremu uległ pracownik z całą pewnością pozostawało w miejscowym i czasowym związku z pracą. Obiektywnie występujący u poszkodowanego stan nietrzeźwości nie był następstwem spożywania przez alkoholu w miejscu i czasie pracy, zaś poszkodowany faktycznie przystąpił do wykonywania tych obowiązków i realizował je aż do momentu, w którym nastąpiło zdarzenie skutkujące śmiercią. Kwestia dotycząca oceny przyczynienia się nietrzeźwego poszkodowanego do zaistnienia wypadku była, zdaniem Sądu najwyższego, bezprzedmiotowa ze względu na treść art. 13 ust. 1 u.u.s.w.p., który nie pozbawia członków rodziny pracownika zmarłego wskutek wypadku przy pracy świadczeń przewidzianych w u.u.s.w.p. nawet wówczas, gdy ten, będąc w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środków odurzających lub substancji psychotropowych, przyczynił się w znacznym stopniu do spowodowania wypadku.
Kierując się przedstawionymi motywami, Sąd Najwyższy oddalił skargę kasacyjną.

Depresja prześladuje pracowników

Depresja prześladuje pracowników

BHP w biurze 

 Według szacunków WHO ( Światowa Organizacja Zdrowia ) w 2030 roku depresja będzie najczęściej występującą chorobą na globie. Niestety w chwili obecnej na świecie cierpi na nią ponad 350 mln ludzi, w tym aż 1,5 mln Polaków.

Jest to zarówno problem gospodarczy jak i negatywne zjawisko społeczne.  Z opublikowanego w 2014 roku raportu Instytutu Zarządzania w Ochronie Zdrowia Uczelni Łazarskiego w Warszawie wynika, że w Polsce z powodu zachorowań na depresję budżet państwa wydaje każdego roku nawet 3,5 mld złotych, informuje interia.pl

Problemy BHP pracowników biurowych

Nie tylko koszty związane z leczeniem powodują straty w budżetach firm i instytucji, do kosztów należy również doliczyć utraty produktywności  wynikające ze spadku wydajności przez osoby, których ten problem dotyka.  Tylko w 2013 roku z powodu epizodu depresyjnego zarejestrowano prawie 3,8 miliona dni absencji chorobowych oraz ponad 1,6 miliona dni związanych z nawracającymi się zaburzeniami depresyjnymi. Według prognoz WHO liczby te nie będą maleć tendencja jest niestety wzrostowa. Zgodnie z danymi które prezentowane są w najnowszych statystykach, objawy depresji obserwujemy w głównej mierze wśród ludzi młodych. Choroba ta diagnozowana jest przede wszystkim u osób z przedziału wiekowego od 20 do 40 lat, czyli dokładnie tych, którzy powinni stanowić główne ogniwo gospodarki stanowiąc grupę pracowników najbardziej produktywnych. Wysokie koszty społeczne i gospodarcze to jedna z pobudek, dla których należałoby szukać skutecznych rozwiązań systemowych w walce z problemem depresji. Eksperci podkreślają, że w Polsce dużym problemem jest ukierunkowanie na leczenie farmakologiczne, a zepchnięcie na margines psychoterapii. O profilaktyce depresji  bądź systemowych działaniach prewencyjnych nie ma mowy.

Źródło: NSZZ Solidarność – 14.03.2016r.

 

 

Radosnych i Bezpiecznych Świąt Wielkanocnych

Radosnych i Bezpiecznych Świąt Wielkanocnych

Z okazji nadchodzących Świąt Wielkanocnych
życzymy Państwu dni wypełnionych nadzieją budzącej się do życia wiosny.
Niech Zmartwychwstanie Pańskie, które niesie odrodzenie duchowe napełni Was
pokojem, wiarą i miłością, da siłę pokonywania wszelkich
trudności i nadzieję by z ufnością patrzeć w przyszłość.

Życzą:
Marta i Jacek Hirsz

Opóźnienie przy sporządzeniu protokołu powypadkowego

Opóźnienie przy sporządzeniu protokołu powypadkowego

Nieobecność poszkodowanego może opóźnić sporządzenie protokołu powypadkowego

 

Sytuacja, w której nie ma możliwości wysłuchania wyjaśnień poszkodowanego, a zespół powypadkowy uzna, że są one niezbędne do ustalenia, czy zdarzenie jest wypadkiem przy pracy, może stanowić uzasadnioną przesłankę do sporządzenia protokołu powypadkowego w terminie dłuższym niż 14 dni od dnia uzyskania zawiadomienia o wypadku.

Obowiązki związane z badaniem okoliczności wypadku przy pracy oraz sporządzeniem protokołu powypadkowego określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2009 r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy (Dz. U. Nr 105, poz. 870) – dalej r.u.o.p.w. Stosownie do § 7 ust 1 r.u.o.p.w. zespół powypadkowy jest obowiązany przystąpić do ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku niezwłocznie po otrzymaniu wiadomości o wypadku. W szczególności zespół powypadkowy powinien wysłuchać wyjaśnień poszkodowanego, jeżeli stan jego zdrowia na to pozwala, zasięgnąć opinii lekarza, a w razie potrzeby opinii innych specjalistów, w zakresie niezbędnym do oceny rodzaju i skutków wypadku.

Jeżeli pracownik, który uległ wypadkowi jest nieobecny i nie można wysłuchać jego wyjaśnień, które w ocenie zespołu powypadkowego są niezbędne dla uznania bądź nieuznania zdarzenia za wypadek przy pracy, zespół powypadkowy powinien dokonać stosownej adnotacji w protokole powypadkowym o uzasadnionych powodach opóźnienia w ustaleniu okoliczności i przyczyn wypadku. Omawiana sytuacja może stanowić uzasadnioną przeszkodę w sporządzeniu – nie później niż w terminie 14 dni od dnia uzyskania zawiadomienia o wypadku – protokołu powypadkowego (§ 9 r.u.o.p.w.).

 PROTECTA BHP i PPOŻ

 

Brak szkolenia bhp pracodawców dla osób kierujących pracownikami w małej firmie

Brak szkolenia bhp pracodawców dla osób kierujących pracownikami w małej firmie

Szkolenia BHP Pracodawców

Podczas kontroli PIP, kontrolujący inspektor zarzucił, że pracodawca w malutkiej firmie (2 pracowników) nie ma szkolenia bhp pracodawców dla osób kierujących pracownikami. Miał on natomiast szkolenie (64 h) dla pracodawców wykonujących zadania służby bhp. Inspektor nakazał uzupełnienie szkoleń pracodawcy i zagroził, że jeśli tego nie zrobi, ukarze go grzywną. Proszę o opinię.

Pracodawca ma obowiązek odbyć szkolenie w dziedzinie bhp w zakresie niezbędnym do wykonywania ciążących na nim obowiązków. Szkolenie to powinno być okresowo powtarzane.

Zgodnie z zapisem art. 2373 § 21 ustawy z 26.6.1974 r. – Kodeks pracy (tj. Dz.U. z 2015 r. poz. 1502, ze zm.) pracodawca jest obowiązany odbyć szkolenie w dziedzinie bhp w zakresie niezbędnym do wykonywania ciążących na nim obowiązków. Szkolenia bhp pracodawców powinno być okresowo powtarzane.

Pracodawca po wstępnym szkoleniu bhp powinien odbyć pierwsze szkolenie okresowe w okresie 6 miesięcy od objęcia funkcji pracodawcy (zatrudnienia pierwszego pracownika). Obowiązek ten wynika z § 15 ust. 4 rozporządzenia MGiP z 27.7.2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bhp (Dz.U. Nr 180, poz. 1860, ze zm.). Następnie powinien szkolenie to powtarzać cyklicznie w okresach 5-letnich (patrz: § 15 ust. 2 rozporządzenia w sprawie szkolenia w dziedzinie bhp).

Ważne

Uwaga! Jeżeli pracodawca ukończył szkolenie bhp pracodawców wykonujących zadania służby bhp, to szkolenie to może być, na podstawie § 17 rozporządzenia w sprawie szkolenia w dziedzinie bhp, uznane za ukończenie szkolenia okresowego pracodawców (i innych osób kierujących pracownikami), pod warunkiem że program tego szkolenia okresowego został zawarty (wyczerpany) w całości w programie szkolenia pracodawców wykonujących zadania służby bhp.

Aby to wykazać, należy posiadać i przedstawić inspektorowi pracy dwa programy – jednego i drugiego szkolenia, z których będzie wynikać, że program szkolenia, według którego pracodawca powinien ukończyć szkolenie okresowe pracodawców, został zawarty (wyczerpany) w całości w programie szkolenia pracodawców wykonujących zadania służby bhp, które pracodawca ukończył.

Jeżeli pracodawca tego nie wykaże, inspektor pracy ma podstawę do stwierdzenia, że pracodawca ten nie ukończył okresowego szkolenia bhp pracodawców w wymaganym terminie i zastosować adekwatne środki prawne.

Szkolenia BHP Pracodawców

Proszę zauważyć, że pracodawca zatrudniający dwóch pracowników jest ich przełożonym (osobą kierującą) i z pewnością udziela im instruktażu stanowiskowego. Oprócz posiadania kwalifikacji i doświadczenia zawodowego powinien w takiej sytuacji również być przeszkolony w zakresie metod prowadzenia takiego instruktażu (patrz: § 11 ust. 5 rozporządzenia w sprawie szkolenia w dziedzinie bhp). W programie szkolenia okresowego pracodawców i innych osób kierujących pracownikami znajduje się temat Metody prowadzenia instruktażu stanowiskowego, co oznacza, że pracodawca po odbyciu takiego szkolenia okresowego spełnia wymóg przeszkolenia w zakresie metod prowadzenia instruktażu stanowiskowego.

Autor: Michał Abramowski